मेरा मृत्युुले भावी सन्ततिलाई ज्ञानका लागि ढोका खोलिदिन्छ भने, मेरा मृत्युुले बांच्ने साहस दिलाउंछ भने,शोकलाई शक्तिमा परिणत गर्न प्रेरणा दिन्छ भने र पलायन हुनबाट रोक्छ भने मेरा लागि त्यो मृत्यु वरणीय हुनेछ।हतो वा प्राप्स्यसि स्वर्ग, जित्वा वा भोक्षसे महिम् को अर्थ पनि यसरी लाग्छ।
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ने, कर्म र यात्रा
कविहरूले कतै ' आफू ऊभिएको माटो स्वदेश हो, अन्त कतै विदेश छैन' भनेका छन् क्यारे। हुन पनि आखिर स्वदेश कता, विदेश कता हगी? त्यो विदेश ...
-
`ढाका टोपी दिवस´ किन प्रायोजित? राष्ट्रियता पोसाकमा होइन मन र मस्तिष्कमा हुन्छ। एउटै पहिचानमा जातिय विविधताले ठाउं पाउन सक्दैन। सबै ... -
प्रत्येक दिन, प्रत्येक क्षण गतिशील देखिने पहाड र बादलको लुकामारी हेरेर थाकिन्न ! आखिर नौलो दृश्य खास केही होइन- त्यै एकनास उभिएको पहाड, त्यै...
-
कविहरूले कतै ' आफू ऊभिएको माटो स्वदेश हो, अन्त कतै विदेश छैन' भनेका छन् क्यारे। हुन पनि आखिर स्वदेश कता, विदेश कता हगी? त्यो विदेश ...
No comments:
Post a Comment