आर हाई ताल

ताल सुन्दर हुन्छ, तालमा खेल्ने चराहरू सुन्दर हुन्छन्, तालभित्र रमाउने जलचर पनि सुन्दर हुन्छन्, तिनमा रम्ने, रमाउने सबै चीज सुन्दर हुन्छ्न्, हुन त हेराई नै सुन्दर हुन्छ ! हुन त यो सुन्दरता आफैंमा सापेक्षताले प्रेरित देखियो, एकातिर म निरपेक्ष भावले हेर्दछु, गम्दछु, डुब्दछु ! तालमा तन डुबाउन नसके पनि मन आफूलाई ताल हाँस जस्तै डुबाउँदै, निक्लिँदै गरिरहन्छ। हिमाल जाँदा मन बादल बन्छ, सागर हिँड्दा मन नदी बन्छ, ताल जाँदा ताल हाँस बन्छ ! मन बडो विचित्र छ ! मन प्रकृतिको स्वचित्रमा हराउँछ, मनले आफ्नो चित्र भेट्टाउँछ, मनले आफ्नो फ्रीक्वेन्सी मिलेको भेट्दछ, एक असल साथीको दर्शन पाउँछ। यो भव्यता प्रकृतिको स्वचित्रमा भेटिन्छ। हराएको मन भेटिन्छ, डुलेका मनहरु भेटिन्छ्न्, अर्थात् त्यो हराउने र भेटिने ठाउँको एक अस्तित्व हो। कतै हराए, कतै भेटिन पनि त पर्छ। हराएको मन खोज्न कैले आफैं भित्रको प्रकृतिमा त कैले आफूबाहिरको प्रकृतिमा खोज्नुपर्छ। हेर, हराउ, भेट; कैलेकैले जीवनमा यस्तै पनि मज्जा ! आउ केही बेर यो तालमा हराउँ ! आउ केही बेर आफूभित्रको तालभित्र हराऔँ ! आर् हाइ मा हराऔँ !